Het is inmiddels wetenschappelijk bewezen dat de conceptie, zwangerschap en de geboorte een diepe imprint vormen die grote invloed heeft op alle relaties in ons leven. Niet alleen de relatie met familieleden en vrienden, maar ook onze gezondheid, ons werk en dagelijks leven worden door deze vroege non-verbale, emotionele en somatische imprint bepaald. Meestal zijn we ons hier totaal niet van bewust (Anna Verwaal).
Sjoerd was zo’n leerling die mij uitdaagde. Hij praatte veel door mij heen en was constant aan het bewegen. Hij kon zich moeilijk concentreren. Hij had vaak straf bij mijn collega’s, omdat hij in de pauzes van zich afsloeg. Omdat ik weet had van bovenstaande quote, ging ik met hem in gesprek.
Ik begon als volgt:
‘Sjoerd, hoe gaat het met je?’ (Dit is trouwens een prachtige zin om een gesprek met een leerling te openen, deze horen ze niet zo vaak.)
Sjoerd vertelde dat hij zich ongelukkig voelde omdat hij ermee gepest werd dat hij veel kleiner was dan de andere jongens uit zijn klas. Hij vond het ook moeilijk om andere leerlingen en leraren te vertrouwen. Dit maakte dat hij zich boos, gefrustreerd en onzeker, maar vooral eenzaam voelde en de gedachte had dat hij er niet bij hoorde. Hij sloeg regelmatig letterlijk van zich af en ging regelmatig door het lint.
Ik ging bij Sjoerd op huisbezoek en vroeg aan zijn moeder: ‘hoe was zijn geboorte?’ Zijn moeder, maar ook Sjoerd zelf, keken heel verbaasd. Zijn moeder dacht even na en vertelde dat Sjoerd wekenlang in een couveuse had gelegen. Ik heb toen aan haar en Sjoerd uitgelegd dat dat heel heftig is voor een pasgeboren baby. Zo van de warme, donkere moederschoot in het felle licht en dan weggelegd worden in een ‘kistje’ waar de hartslag van de moeder niet meer te horen is. De kans is groot dat Sjoerd afwijzing heeft ervaren, omdat de hechting met de moeder wreed werd verstoord. Er komt veel stress vrij wanneer een baby alleen in een couveuse wordt gelegd. Overtuigingen als: ik hoor er niet bij, niemand houdt van mij, ik ben het niet waard, kunnen daar al ontstaan.
Ik zei tegen Sjoerd: ‘kun je je voorstellen dat je toen ongelukkig was, boos en gefrustreerd, onzeker, maar vooral ook eenzaam?’ Zijn dat niet de gevoelens die je net aan mij vertelde? Snap je dat het één met het ander te maken kan hebben? Dat je als baby geen kant op kon, niet kon praten en je machteloos moet hebben gevoeld? Dat je de gevoelens noodgedwongen in je zelf moest ‘opsluiten’? Dat deze gevoelens zich herhalen als je gepest wordt en je er alleen voor staat? of wanneer mensen hun macht gebruiken? dat de stress nog in je lichaam ligt opgeslagen? Snap je dat jouw reactie heel heftig kan zijn, omdat het herinnert aan dat prille begin?’
Sjoerd snapte het helemaal. Hij was er stil van.
Door dit bewustzijn aan zijn moeder te geven, kon zij hem beter begrijpen. Als je in de couveuse hebt gelegen kun je je later in je leven sneller geïsoleerd voelen. Begrip hiervoor is zo belangrijk! Dat is de reden dat ik het van wezenlijk belang vind dat ook docenten en leerkrachten hier weet van hebben.
Als kinderen met hun ouders bij mij in de praktijk komen, vraag ik altijd naar dat prille begin. Als je hier meer over wilt leren kun je een keer naar een lezing van Anna Verwaal gaan. Ook kun je luisteren naar mijn podcasts 79 en 81. Hieronder vind je nummer 79.
Bovenstaand verhaal staat ook in mijn boek: ‘Zie hoe mooi ik ben’. Je kunt de eerste drie hoofdstukken gratis downloaden op mijn site:
https://www.sonjazwart.nl/registreren-voor-het-downloaden-van-mijn-e-book-zie-hoe-mooi-ik-ben/
