fbpx

Als ik contant geld bij me heb, koop ik een Riepe, het straatmagazine van Noord-Nederland. Als ik geen geld bij me heb, groet ik de Riepe-verkoper altijd. Dit omdat ik ooit in De Riepe las dat een redacteur een dag kranten had verkocht. Het ergste, schreef hij, was dat mensen mij negeerden. Dit staat in mijn geheugen gegrift.

In de krant staan onder andere verhalen over mensen met psychische problematiek. Mensen die op straat zijn beland door allerlei omstandigheden. In De Riepe van februari las ik een verhaal over een man die als kind gepest was. Van zijn ouders kreeg hij te horen dat hij zich er niets van moest aantrekken ‘schelden doet geen zeer’, zeiden zij tegen hem, maar hij zegt: ‘Pesten doet wel zeer’.

Pestverhalen hoor ik heel regelmatig van mensen die ik spreek. Het heeft een enorme impact op iemands leven. Mijn hart huilt dan, omdat ik weet dat het ook anders kan en dat ouders, maar ook leerkrachten en docenten hier echt een verschil kunnen maken.

Zelf stond ik 5 jaar voor de klas. Ik gaf godsdienst/levensbeschouwing aan leerlingen tussen 12 en 18 jaar, van VMBO met leerwegondersteuning tot en met Gymnasium. Ik zag pijn bij leerlingen die werden gepest en bij leerlingen die in een moeilijke thuissituatie zaten.

Ik kwam veel in mezelf tegen bij bepaald gedrag van leerlingen (frustratie, onmacht) en ook mijn gedrag en gedrag van collega’s voegde soms pijn toe bij leerlingen. Wij projecteerden onze onmacht dan op leerlingen.

Naarmate ik me meer bewust werd van mijn eigen onmacht en frustraties ging ik anders met leerlingen om. Ik besefte dat alles in mijzelf zat en ging de confrontratie met deze gevoelens aan.

Ik leerde leerlingen ook naar hun eigen gevoelens en behoeften luisteren en naar elkaars gevoelens en behoeften. Ik stelde mijzelf kwetsbaar op. Ik vertelde leerlingen over empathisch luisteren. Ook leerde ik hen te rouwen. Rouwen is volgens mij essentieel om verder te kunnen na een traumatische gebeurtenis.

Dat is de reden dat ik een boek op de markt heb gebracht, getiteld: ‘Zie hoe mooi ik ben’, hoe werkelijk begrip voor leerlingen alles verandert.

Dit boek gaat over hoe empathisch luisteren naar leerlingen het verschil kan maken. Empathisch luisteren geeft jonge mensen het gevoel dat zij er echt toe doen. Het bevordert hun gevoel van eigen-waarde. Mijns inziens zou het op iedere school een verplicht vak moeten zijn.

Empathisch luisteren geeft de mogelijkheid om samen te werken. Het gaat over verbinding.

Docenten die het eerste hoofdstuk hebben gelezen geven mij soms terug: ‘ik heb nog veel te leren’. Ook krijg ik reacties van mensen in de hulpverlening en van ouders die veel aan het boek hebben. De geweldloze communicatie, die ik geweldig communiceren noem, loopt als een rode draad door het boek. Ook staat het boek vol met oefeningen die je als volwassene kunt doen, als gedrag van kinderen/leerlingen je frustreert

Ik ben bezig om dit boek onder de aandacht te brengen van ouders, hulpverleners, leerkrachten en docenten.

Help je mij om het boek bekendheid te geven? Om heel veel levens positief te beïnvloeden?

Als je onderstaande link aanklikt, krijgt je de eerste drie hoofdstukken cadeau.

https://www.sonjazwart.nl/registreren-voor-het-downloaden-van-mijn-e-book-zie-hoe-mooi-ik-ben/

Sonja Zwart