Opluchting?
Maar dat betekent ook dat een ander dus ook nooit de oorzaak is van jouw psychologische pijn.
Je kunt iemand dus niet meer de schuld geven van hoe jij je voelt. Als je dat wel zou doen, dan betekent dat dat de ander macht heeft over jouw gevoelsleven. Dit betekent dat je niet meer de baas bent over je eigen leven.
Ooit vertelde ik dit aan jongeren die in het eerste jaar van het HBO zaten. Ik mocht een workshop Geweldig Communiceren aan hen geven. Super leuk vond ik dat.
Eén jongen zei: ‘nou mevrouw, dat moet je aan mijn vriendin vertellen, zij geeft mij altijd de schuld van hoe zij zich voelt. Dus volgens mij klopt dat niet’.
Toen ik doorvroeg naar zijn gevoelens en behoeften, zei hij dat hij er moedeloos van werd en ook niet wist of hij met deze relatie door zou willen gaan. Hij was zelf geraakt door zijn openheid.
Ik zei tegen hem: ‘Zeg maar tegen mij dat je mij een slechte docent vindt’, ‘ja maar mevrouw, daar trekt u zich toch niets van aan’. Ik zei: ‘dat klopt en nu zijn we waar ik wil zijn’.
Het raakt mij niet, omdat ik van mezelf vind dat ik een prima docent ben met veel compassie voor mijn studenten. Ik heb dus geen innerlijke criticus die met deze boodschap van jou aan de haal gaat. In de geweldige communicatie noemen we dat de innerlijke jakhals.
De innerlijke jakhals of criticus zou als volgt tekeer kunnen gaan:
‘Pfff, hij heeft helemaal gelijk, ik ben ook geen goeie docent, ik voel me onzeker, ik kan ook helemaal niet met jongeren van deze leeftijd omgaan, ik sta niet voor 100% boven de stof, ik moet me beter voorbereiden of ik kan misschien beter iets anders doen, ach ik stop er ook maar mee’.
Al die gedachten trekken mij steeds verder naar beneden en ik ben het contact met de studenten volledig kwijt. In mijn boek: ‘Zie hoe mooi ik ben’ vind je nog talloze andere voorbeelden van hoe de innerlijke criticus alle energie uit je kan trekken.
Boodschappen van anderen of gebeurtenissen van buitenaf kunnen wel de aanleiding zijn voor jouw pijn of boosheid, maar dus nooit de oorzaak. Ze triggeren iets dat al in jou aanwezig is en dat is een kans voor jou om de pijn te doorvoelen en zo weer een beetje lichter te worden.
Mijn focusoefening kan jou hierin begeleiden: https://anchor.fm/sonja-zwart9/episodes/28-Focus-oefening-om-echt-stil-te-staan-bij-je-gevoelens-eor4ht
(Bron: De kracht van focussen. Auteur: A. Weiser-Cornell)
Heel simpel gezegd: ‘Hoe kan het anders dat twee mensen totaal verschillend reageren op dezelfde boodschap?’
In mijn trainingen leer je dat je ervoor kunt kiezen hoe je op boodschappen reageert. Ik noem deze boodschappen ook wel cadeautjes. Hoe pak je ze uit? Pak je ze uit? Of geef je ze terug?
Als je ze uitpakt en hierdoor van slag raakt, ben je dus persoonlijk geraakt en kun je niet meer bij de ander zijn. Je gaat in de verdediging of in de aanval en veroordeelt de ander.
Een andere keuze als je ze uitpakt, is dat je je gevoelens uit en je behoeften uitspreekt. Als je veel innerlijke ruimte hebt, zoals ik in bovenstaand voorbeeld, kun je empathisch zijn naar de leerling:
‘Goh, ben je teleurgesteld in mijn lessen? Had je je verheugd op meer praktische oefeningen? Of had je meer willen leren over één specifiek onderwerp?’
Zo hadden we in gesprek kunnen gaan en van elkaar kunnen leren. Er zou een win-win situatie zijn ontstaan. Dit gun ik iedere docent en iedere student!
Deze manier van met elkaar omgaan, gun ik ieder mens, gun ik onze wereld.
Wat ik vooral in dit artikel wil meegeven, is dat je altijd een keuze hebt in de manier waarop je reageert op een boodschap die misschien niet leuk is om te horen. Weten dat je een keuze hebt, geeft je kracht!
Ik geef nog een paar heel bijzondere voorbeelden in mijn podcast:
En als je mijn boek wilt bestellen klik dan op onderstaande link!
https://www.gopher.nl/shop/title.asp?id=14087&mc_cid=97b013cad6&mc_eid=44b94618ea
Veel luisterplezier!
